Charles Theodoor Stork wordt in 1822 geboren in Oldenzaal en overlijdt in 1895 ook in Oldenzaal. Zijn droom, een bijdrage leveren aan een betere wereld, is dan deels al gerealiseerd maar zal pas na zijn dood echt tot wasdom komen.
Dat komt doordat zijn nazaten het werk van C.T. voortzetten. Misschien zijn de kinderen daartoe wel extra gemotiveerd geraakt toen zij in 1895, na het overlijden van hun vader, dit gedichtje vonden bij zijn persoonlijke spullen:
“Middel tot geluk”, heet het gedicht van Jan van Walré (1759 – 1837)
Waarom vertelt dit kleine gedicht ons eigenlijk zo veel over C.T. Stork?
We vragen het aan Carla Borgers, dominee van de Doopsgezinde kerk in Twente.
Een mooie manier om te duiden dat Doopsgezinden liberaal zijn in hun gedachtegoed.
En hoewel C.T. Stork zelf Nederlands Hervormd gedoopt is, voelt hij zich waarschijnlijk erg thuis bij de Doopsgezinden. Want eigen verantwoordelijkheid wordt door C.T. Stork met hoofdletters geschreven. En dat geldt niet alleen voor C.T. Stork, maar volgens Jaap Scholten, één van zijn nazaten, geldt dat voor veel meer familieleden.
In zijn boek Horizon City schrijft Jaap: “Ik heb nog nooit een levend familielid kunnen betrappen op enige devotie, of zelfs maar kerkbezoek, maar wel zie ik bij vrijwel alle familieleden sporen van de doopsgezinde cultuur: het streven naar onafhankelijkheid, een sterke gemeenschaps- of familiezin, afkeer van grote woorden en een heimelijk verlangen tot clanvorming”.